همه دشمنان ژنرال

این تنفیذ قدرت درحالی اتفاق می افتد که رهبران و گروه‌های مخالف دولت معتقدند برای این گونه ابتکارات ژنرال دیر شده است و آشکارا خواستار استعفای وی شده‌اند.

بی نظیر بوتو، نخست وزیر سابق و پرچم دار مخالفان مشرف، دو روز پیش بر لزوم تشکیل دولت متحد ملی تاکید کرد و با رهبران احزاب و در این باب با گروه‌های مخالف مذاکره کرد.

رایزنی‌های نخست‌وزیر تبعیدی پاکستان به اینجا و حتی چراغ سبز به نواز شریف دیگر نخست وزیر سابق و در تبعید پاکستان ختم  نمی‌شود؛ بی‌نظیر بوتو در ادامه بازداشت خانگی خود در لاهور با برایان هانت- سرکنسول ایالات متحده در لاهور- ملاقات کرد تا شاید راهی برای مصالحه با ژنرال باز شود اما بوتو با قاطعیت دست رد بر سینه هانت گذاشت و به نوشته بوستون هرالد، گفت به هیچ وجه با مشرف کار نخواهد کرد.

وی پس از این ملاقات و گفتگوی تلفنی خود با شریف، به خبرنگار آسوشیتد پرس گفت: با رئیس جمهوری که به جای هدایت کشور به سوی دمکراسی، قانون اساسی را معلق می‌کند و کشور را در وضعیت فوق‌العاده نگاه می دارد،  مذاکره هم نمی‌کند حتی اگر او با لباس نظامی خداحافظی کند.

هفته‌نامه استاندارد نیز از لندن گزارش داد: شریف بلافاصله پس از گفت‌وگو با بوتو با قاضی حسین احمد– رهبر جماعت اسلامی پاکستان - تماس گرفت و وی را در جریان توافقات خود با بوتو قرار داد تا شاید از نفوذ خود برای همگرایی بیشتر مخالفان بهره گیرد.

این اتفاقات در شرایطی رخ می‌دهد که جان‌نگروپونته دیپلمات پرسابقه که پیش از این به‌عنوان سفیر آمریکا در عراق کارنامه ای درخشان نزد نومحافظه کاران کاخ سفید دارد و اکنون عهده دار معاونت وزارت خارجه آمریکاست، به پاکستان رفته است تا از نزدیک با مشرف و بوتو ملاقات و گفت‌وگو کند.

پایگاه خبری سیفی نیوز در هند با بیان اینکه مقامات واشنگتن امید خود را به حضور طولانی مدت مشرف در قدرت از دست داده‌اند و در پی بررسی گزینه‌های دیگر هستند، جمعه در گزارشی از نیویورک نوشت: مقامات کاخ سفید، وزرات خارجه و پنتاگون روز چهارشنبه در جلسه‌ای پیامی را که نگروپونته باید به اسلام آباد مخابره کند، بررسی کردند.

نیویورک تایمز نیز پنجشنبه در گزارشی مرتبط نوشت: با ضعیف شدن احتمال سازش بوتو و مشرف هر روز مقامات ارشد بیشتری در واشنگتن به این نتیجه می‌رسند که باید طرح‌های جایگزین از جمله تعامل با پاکستان بدون ژنرال را مد نظر قرار دهند.

تیم ولت ستون نویس گروه بین‌الملل این روزنامه در ادامه نوشت: در حالی‌که آمریکا به هیچ وجه دوست ندارد رهبر ارکستر تغییر قدرت در پاکستان باشد و از اتهامات آینده خود را دور نگه می‌دارد اما باید پذیرفت اکنون مشرف بخشی از مشکل در پاکستان است و نه بخشی از راه حل.

اما بوتو بی تردید نخستین مخالف مشرف نیست که با ژنرال این گونه برخورد می‌کند. هنوز زمان زیادی از ماجرای دیوان عالی پاکستان و برکناری افتخار چودری به‌عنوان رئیس دیوان نگذشته است؛

ماجرایی که به گفته احمد رشید روزنامه نگار مشهور پاکستانی جرقه را برای شرایط کنونی زد و با امتناع از تایید صحت انتخابات ریاست جمهوری، مشرف را در موضع برخورد قرار داد و بازداشت سراسری بیش از 150 وکیل آغازی شد بر تظاهرات و مخالفت‌های عمومی.

روز پنجشنبه نیز یکی دیگر از مخالفان مشهور مشرف در پاکستان در جریان یک تظاهرات دانشجویی در دانشگاه پنجاب بازداشت شد و به بزرگ‌ترین زندان لاهور انتقال یافت.

بازداشت عمران خان -کریکت باز افسانه‌ای سال‌های نه چندان دور پاکستان- که چند سالی است فعالیت سیاسی را انتخاب کرده است، بازتاب گسترده ای در کشور داشت و بر دامنه مخالفت‌ها افزوده است.

به‌نظر می‌رسد اگر قرار باشد مشرف از قدرت کناره‌گیری کند این مهم تنها به‌دست نزدیکان نظامی وی محقق خواهد شد؛ افرادی که به‌دنبال حضور رئیس جمهوری غیر نظامی در راس امور هستند و همچنین برگزاری انتخابات را به‌عنوان مسیری صحیح برای معرفی نخست وزیر تلقی می‌کنند؛ حتی اگر این نخست وزیر جدید بی‌نظیر بوتو باشد.

این اتفاق به آسانی آنچه گفته شد رخ نخواهد داد و سرهنگ های پاکستانی برای این اقدام باید خود را در آستانه عبور از خطوط قرمزی همچون ملی شدن اعتراضات سیاسی و خطر قطع حمایت های مالی‌–سیاسی واشنگتن ببینند.

پاکستان همواره در دست نظامیان

اگرچه ژنرال پرویز کیانی فرمانده آینده ارتش یکی از مورد اعتماد ترین عناصر ارتش نزد مشرف است اما او در ارتشی که رابطه چندان خوبی با بوتو ندارد از اعتماد بی نظیر نیز برخوردار است؛

او در دهه 90 در کابینه بوتو، معاون وزیر دفاع بود و مقدمات آزادی همسر بوتو از زندان را نیز فراهم کرد.

اگر ژنرال اندکی به درس های تاریخ توجه داشته باشد به آینده با نگاهی احتیاط آمیز می نگرد زیرا به گفته ساجان گوهن از بنیاد آسیا – اقیانوسیه لندن، در سیاست پاکستان، فرد مورد اعتماد اغلب باید همان کسی باشد که به شما خیانت می کند!

گذشته این کشور نشان می دهد بسیاری از رهبران گذشته پاکستان توسط نزدیک ترین دستیاران خود از قدرت سلب شده‌اند؛ پس اگر ارتش پاکستان به این نتیجه برسد که مشرف باید استعفا دهد می توان انتظار داشت کیانی هم دشمن ژنرال باشد.